شعر محلی مازندرانی (پرجاه)
جور دیگر بییه الان زمانه همسایه همسایه ره نشناسنه
دم بدا بییه اسب پالون و زین اسب شیره بییه بیب بیب ماشین
به جای کلک و کردی و پشکار کاپشن بمو با آمریکایی شلوار
کالچرم جا بمو چکمه افسری اسبه چارقد جا سیو روسری
سرخ جمه کننه پرجایی کیجا دکل ملوم نیه کیجا و زنا
الان سخت بییه همه روز و شو پرجایی بییه این رو و اون رو
لل- وا بشکسه خونش بمرده شو روز نئی امه لمپا دمرده
سجرو مه رییه ته او درازی هر چی که من گمه تو نونی راضی
اسا که تموم که نوونه تنه او ونه تموم بووشه مه گفتگو
